zondag 22 juni 2014

2014-6-22


TOULOUSE CENTRUM

Wat de Dam is voor Amsterdam is het Capitole voor Toulouse. Een groot vierkant plein met het stadhuis. Als er iets te vieren of te herdenken valt dan vindt dat daar plaats. Dat Toulouse La Ville Rose wordt genoemd is te zien aan de gebouwen rondom het plein, allemaal gebouwd met rose stenen. De namen van de winkels, restaurants moesten in één type gouden letters op de gebouwen komen. Zelfs voor C&A en de Mac Donalds gold dit. Met als gevolg een statig plein en ook nog eens zonder fietsen en auto's. Daar kan Amsterdam nog wat van leren. Onder het plein is een grote parkeergarage. Daar kan Amsterdam maar beter niet aan beginnen. De metro aanleggen kost al veel moeite en tijd.


SIRIUS

Nigel en Tricia wonen al jaren in Frankrijk. De laatste jaren permanent op deze oude verbouwde Engelse baggerboot. Afgelopen 2 jaar zijn wij ze vele malen tegenkomen hier in het zuiden. Dit jaar ligt hun boot voor de winter in Toulouse. Per 15 april ligt hun boot zelfs in het droogdok van de VNF, een kilometer verderop voor onderhoud van het onderschip. Je kan nu goed zien dat zij, zoals Nigel zegt, de meeste tijd onder water leven! Als elektrotechnisch ingenieur helpt hij iedereen met accu's en zonnepanelen. Dankzij hem heb ik 8 accu's vervangen. Hij kon niet geloven dat mijn oude accu's 12 jaar oud waren!



DROOGDOK VAN DE VNF
 
Even ten zuiden van de port Saint Sauveur liggen de droogdokken van de VNF, de Cales de Radoub. Rond 1800 gebouwd. Later is er zelfs één overdekt. Toen wij er waren lag er een totaal verbouwde tjalk in, de Mr. PIP. Als het regent sta je droog en je bent beschermd tegen de zon. Maar je boot verven is onbegonnen werk vanwege de vele zwaluwnesten tegen het plafond.

donderdag 19 juni 2014

2014-6-19

 
BRANDBLUSSERS IN FRANKRIJK

Frankrijk is een land vol met regels en wetten. Voor een Nederlander niet altijd te begrijpen en sommige daarvan zijn erg onlogisch. Als je je daaraan ergert moet je niet naar Frankrijk gaan. Het levert wel absurde situaties op. Zoals met brandblussers. Iemand in de haven opperde het idee om vóór wij allemaal vertrekken onze brandblussers voor de jaarlijkse controle na te laten kijken. Er kwam iemand langs om dat te doen. Alle 30 apparaten stonden op een tafel. Slechts één daarvan kon hij nakijken, dat was een Frans apparaat. Aan de andere, d.w.z. Engelse, Duitse en mijn Nederlandse wilde hij zijn handen niet aan branden! Hoewel allemaal met hetzelfde mechanisme was het hem verboden buitenlandse brandblussers te controleren. Het was de "Loi en de Réglementation" die hem dat ten strengste verbood. Hij was niet te vermurwen. We moesten maar Franse apparaten kopen. Dan konden ze in ieder geval elk jaar in Frankrijk worden nagekeken!

BROCANTE

Het is ons weer gelukt. Al jaren kopen wij fotolijstjes met een dik geslepen glas en koperen strik. De prijs voor gave exemplaren is in de loop van de jaren erg gestegen. Maar als we een gaaf lijstje voor een redelijke prijs zien, kunnen we het niet laten. Elk eerste weekend van de maand is er het hele jaar door een antiekmarkt op de Allee François Verdier. Daar kochten wij er twee. En wat komt erin? Dit keer een selfie van onze mooie dochters! En Elsbeth ook weer blij.
IL FUME

Onze eerste woorden Frans. Wij roken al ruim 10 jaar niet meer, maar zijn erg blij als elk jaar bij de eerste keer starten van de motoren er rook verschijnt achter de boot. En 40 jaar oude motoren roken de eerste keer graag na een winter! Na het vervangen van de olie en de filters gebeurde er deze keer niets. Ontluchten, controleren of de rubbers bij de nieuwe filters goed zaten. Niets hielp. De tanks waren ook niet leeg maar voor 1/3 vol. Aan het eind van het seizoen tank ik altijd de tanks vol, maar vorig jaar lukte het niet omdat er iets mis was bij het laatste tankstation vóór onze overwintering Met behulp van de reservetanks aan boord heb ik diesel bijgetankt. Opnieuw ontluchten en...IL FUME!!!! Met dank aan Bruno, rondvaartbootkapitein, die samen met Sylvianne op de Mercator woont, Nigel de Engelse elektro-ingenieur van de Sirius, Matthieu de monteur en Mark Koopmans op afstand in Aalsmeer!

vrijdag 13 juni 2014

2014-6-13




ROVI 1 NOGMAALS

Het kan hier flink waaien, zoals de Mistral tussen de Alpen en het Centraal Massief. En tussen dit laatste gebergte en de Pyreneeën heet hij Autan vanuit de richting Middellandse zee, richting Toulouse. Dagenlang waait het dan met windkracht 9 á 11 Beaufort met vlagen tot 150 km/uur. Daar kon het veel te grote zeil niet tegen. Er ontstond een grote scheur. Tot genoegen van Rosie het hondje van Alex van The Busted Flush. Toen de wind ging liggen hebben Sylvianne en Bruno het zeil weggehaald. En hadden wij ons uitzicht terug!

SERRES MUNICIPALES VAN TOULOUSE

Op de eerste zondag van de maand zijn alle musea gratis toegankelijk in Frankrijk. In datzelfde weekend was er open dag in de stadskwekerij van Toulouse. Het ligt langs het Canal du Midi twee kilometer van de haven. Bij het langsvaren was ons de grote koepel van een oude kas al opgevallen. Die wilden wij eens van binnen zien. In de hoge koepel van de serre staan metershoge palmbomen met een naambordje in Aalsmeer wel bekend: KENTIA. Dé beroemde Kentia van de familie Blom!

zondag 1 juni 2014

2014-6-1


 
CONCERT

Op weg naar het centrum kom je langs de Halle aux Grains, de oude graanhal. Dit achthoekig gebouw is verbouwd tot een concertzaal met een zeer goede akoestiek. Het Rotterdams Philarmonisch orkest zou daar gaan optreden. Op het programma stond Shererazade van Rimski Korsakow en het vioolconcert van Beethoven. Via de FNAC konden wij nog aan kaarten komen. Het was een fantastische avond. In Amsterdam heb je het Concertgebouworkest, maar vlak het Rotterdams Philharmonisch niet uit. De vertolkster van het vioolconcert was Lisa Batiashvilli. Een Georgische, die altijd in Duitsland heeft gewoond. Zij kreeg op haar 2e al vioolles van haar moeder en heeft inmiddels met alle grote orkesten van de wereld gespeeld. De mooiste uitvoering van Beethovens vioolconcert die ik tot nu toe gehoord heb. Komende zomer komt zij naar Nederland voor het Prinsengrachtconcert. Na afloop gingen wij voor een drankje naar het ons geliefde en tevens oudste café van Toulouse, Café Authié tegenover de Halle aux Graines. Daar kwamen later ook bijna het hele orkest wat drinken. Zij hadden een goede neus voor het beste café. Het bleef bij één drankje. Zij moesten de volgende dag vroeg op voor de reis naar Aix en Provence voor het laatste concert van hun tour.

LUKULL

Vorig jaar hebben wij Bärbel en Dieter ontmoet in Vianne. Wij moesten enkele dagen wachten op de reparatie van een kapotte sluisdeur in de Baise. Zij wonen in Berlijn en varen uitsluitend in het voor- en najaar met hun boot, een Nederlandse Proficiatkruiser. In de winter lag hun boot in Buzet. Op weg naar de Middellandse zee lagen zij enkele dagen in Toulouse. Nu met pech met hun boegschroef. Wij hebben een drysuit aan boord en met behulp daarvan kon Dieter een gedeelte van de rotzooi uit zijn boegschroef verwijderen. Wij hebben uitgebreid geborreld en gegeten bij elkaar aan boord. De lekkerste hapjes werden geserveerd op het rode Mason servies, dat nog van Bärbels moeder was en zij als herinnering aan boord hadden meegenomen.



VERLATEN KOFFER OP SCHIPHOL

We kregen een uitnodiging voor een belangrijk verjaardagsdiner in Amsterdam. Wij lagen nog steeds in Toulouse met de boot vlakbij het vliegveld. Voor een paar dagen zijn wij even 'illegaal' in Nederland geweest. Wij hebben heerlijke dagen in Amsterdam doorgebracht. Op de terugreis met de vuile was in onze handbagage hebben wij op Schiphol nog snel wat inkopen gedaan. Ik paste op onze beide koffers, terwijl Elsbeth de winkel in ging. Eenmaal weer buiten vergat zij de hare mee te nemen. Al snel kwam zij daar achter en rende terug naar de winkel. Er stonden inmiddels 2 man marechaussee om heen. De hal was nog net niet afgezet. Aan hen moest zij uitleggen, waarom zij als Nederlandse uitsluitend vuile was meenam als zij op vakantie ging... En dat de was ook nog zorgvuldig verpakt was in doorzichtige HEMA voorraaddozen. Die kwamen wij aan boord nog te kort aan. Elsbeth moest de koffer open maken en op gepaste afstand konden de heren zien dat haar verhaal klopte. Met een ernstige reprimande kwam Elsbeth ermee weg. En konden wij op tijd ons vliegtuig halen voor de terugreis naar Toulouse.