zondag 27 november 2011

2011-11-27


CHALONS EN CHAMPAGNE

Ook een stad die veel geleden heeft in de oorlogen van de vorige eeuw. Hier is alleen de kathedraal overeind blijven staan. Sinds Napoleon een ambtenarenstad met veel studenten. Er is een dit jaar aangelegde jachthaven met alle voorzieningen. Er lopen 2 kleine riviertjes door de stad, waar je zowaar een rondvaart over kan maken. Kortom een soort ’s-Hertogenbosch. Die rondvaart hebben wij gemaakt. Vele malen stopte onderweg de (elektrische) motor vanwege stugge waterplanten in de schroef. Op zondag waren wij getuige van een thriatlon en zwommen vele deelnemers langs onze boot.

DORMANS

Er is hier tijdens de 2 wereldoorlogen en zeker de 1e WO verschrikkelijk huis gehouden door het Franse en het Duitse leger. Veel steden zijn totaal verwoest en na de 2e WO herbouwd met nog een enkel ‘oud ‘restant’, zoals in Vitry-le-Francois, zie tekening. In Dormans, waar wij onze trouwdag vierden onder het genot van een uitgebreide champagnelunch, staat ‘Le Mémorial des Batailles de la Marne’, een imposant gebouw van 52 meter hoog op een berg 117 meter boven de Marne. Dit is één van de 4 grote monumenten ter herinnering aan de 1e WO. De plek is uitgekozen door Maarschalk Foch zelf, een Franse bevelhebber in die oorlog.


PARIJS

We naderen na 8 maanden in de ‘Campagne’ vertoefd te hebben onze thuishaven voor de winter, de Port de l’Arsenal in Parijs. Echt winters is het nog niet als wij op 1 oktober Parijs binnen varen. Het is tropisch warm met 28 graden! We verheugen ons op het weerzien met de vaste bewoners en de hektiek van deze wereldstad. Na 250 vaaruren en een niet te tellen hoeveelheid sluizen, via de Seine, de Yonne, het Canal du Bourgogne, de Saône tot en met de Seille, terug via het Canal entre Champagne et Bourgogne en wederom de Marne en de Seine zijn wij weer terug waar we in april dit jaar zijn begonnen, PARIJS! Van ‘uitrusten’ van deze reis zal niet veel terecht komen, vrees ik. Teveel nieuwe tentoonstellingen en niet bezochte buurten. Parijs ‘eet ons op’! Geen tijd meer voor een blog, maar volgend jaar gaan we vast weer verder. Elsbeth en René Gorter

2011-11-27


ORCONTE

Kaatje, een stadshondje vooral bekend in het Sarphatipark in Amsterdam en zijn baas en bazin kwamen langs op weg naar het zuiden. Na een lange autorit kwam zij terecht in het dorp Orconte langs het kanaal bij een pas gerooid uienveld en een voedermaïsveld met alleen een bakker als negotie in de omgeving. Zij kreeg direct haar zwemvest om, maar had helemaal geen zin om te zwemmen! Na vele zoektochten naar verloren uien en ook walnoten met Saskia en Vincent kon zij eindelijk uitgeput uitrusten op eigen kussen.

JOINVILLE

De streek waar we ons nu bevinden in het zuiden van de Haute Marne is beroemd om het mandenmaken. Op een 50 hectare staan wilgen, waarvan de z.g wilgentenen gebruikt worden voor een 1200(!) verschillende gebruiksvoorwerpen. Ook in de vele tuinen worden ze gebruikt: in priëlen, met vlechtwerk omzoomde borders en de bomen lijken uit grote manden te groeien. In Joinville, een ville fleurie, zijn prachtige tuinen te bezichtigen ook per internet, zie www.lesjardinsdemonmoulins.fr en de kasteeltuin zie www.haute-marne.fr.

 

LA MARNE

Na Epernay kom je na 200 km kanaal op de Marne, een brede rivier, die ontspringt op het plateau van Langres en die vlak voor Parijs uitmondt in de Seine. Je mag ook weer sneller varen, het ene moment tussen de champagnevelden door. Het volgende moment zie je alleen maar groen. De takken van de bomen groeien aan de kanten in het water en door de vele bochten en de weinige boten waan je jezelf op de Amazone. Zo mooi als de Marne nu eruit ziet, zo verschrikkelijk moet het slagveld zijn geweest in de loopgravenoorlog van 1914-1918.


2011-11-27



DONJEUX

Donjeux heeft een enorm kasteel. Na een eind fietsen zagen we een imposant gebouw hoog in de heuvels en een pad omhoog met een vrolijke groep jonge mensen met veel kinderen. Bij navraag bleek het pad en kasteel privé te zijn maar de tuinen te bezichtigen. Het was nog een enorme klim, bovendien werden we steeds door auto’s ( uit Parijs) ingehaald waar al die kinderen zwaaiend in de achterbak zaten. Boven aangekomen kwam dezelfde jonge vrouw op ons af, feliciteerde ons met de aankomst en vertelde dat het hele gezelschap uit één familie bestaat. Alle kinderen en kleinkinderen ( in totaal 50 ), nazaten van drie zusjes die de weekenden zomers daar met elkaar doorbrengen. De tuinen zijn ontworpen door Le Nôtre, beter onderhouden dan het kasteel uit de 18e eeuw, daar was dan ook geen beginnen meer aan. Slechts één vleugel van het kasteel wordt nog bewoond. We konden de fietsen neerzetten en wandelen waar we wilden. De kinderen speelden verstoppertje en gilden het uit van de pret. Op internet kan je de familie traceren. Een keurige familie, diplomaten en leden van de senaat in Parijs, genaamd ‘Les Gestas de Lespéroux’.


FRONCLES

Froncles is een klein stadje, dat zijn bestaansrecht had vanwege de (koud) staalindustrie. Auto-onderdelen voor Citroën werden hier vroeger gemaakt en per schip naar Parijs gebracht. De haven van toen is nu een jachthaven en een camperplaats. Je kunt zelfs boven de capitainerie een gîte kan huren. Er is een wasmachine en de vrouwelijke havenmeester wist wel raad om de volgens Elsbeth onuitwasbare vlekken uit de gordijnen te krijgen. Het was een ‘truc de ma grandmère’. We nemen dit jaar geen wijn mee terug naar Aalsmeer, maar flesjes ‘Eau Ecarlate’.


LE CHÂTEAU

Op weg naar het dorp Orconte vanuit de haven kom je langs het huis van de vroegere meestersmid, het Maison du Maître. Dit fraaie pand is nu gepromoveerd tot kasteel en herbergt het restaurant ‘Au Château’, waar je voor 13 euro fantastisch kan lunchen. Er valt niets te kiezen, de ene dag vis, de volgende dag is vleesdag... Wat te denken van een avocadosalade met 3 gegrilde Coquilles St Jacques, als hoofdgerecht rog en als dessert huisgemaakte taart. Een omweg waard. Het waren regendagen en de was had meer tijd nodig om te drogen. We hebben er 2x geluncht. De hele zomer nergens zo heerlijk gegeten. Leve de rode Michelingids. We houden het altijd in de gaten. Als wij in een dorp zijn met een restaurant vermeld in die gids, dan gaan we daar eten. Altijd een succes!