DELDEN
Aan het Twentekanaal is het enige leuke plaatsje in
die streek Delden. Daar woont de fine-fleur van de regio. Er zijn maar liefst
drie Volvo-garages. Verderop was voor ons een prima jachthaven. Daar kregen wij
een gezellig bezoekje uit Aalsmeer van Anton en Betty, die met het goede merk
auto het dorp binnen reden. Er is veel vrachtvaart en een langsvarend 110 meter
lang containerschip zoog bijna al het
water uit de haven.
ZUTPHEN
Wij voeren verder op het kanaal Almelo-Haandrik. Dit kanaal is 5 jaar geleden uitgediept voor vrachtvaart tot 700 ton en sindsdien kregen 400 huizen schade door verzakkingen. Een aantal huizen is zelfs gestut met houten constructies. Over de schuldvraag en natuurlijk wie gaat het herstel betalen is een onafhankelijk bureau ingeschakeld. Dit najaar volgt hun definitieve oordeel hierover. Na Coevorden, Vroomshoop en Aadorp zijn wij snel doorgevaren naar het Twentekanaal. In het Twentekanaal is toenemend vrachtverkeer. Met pleziervaart wordt weinig rekening gehouden. Bij Eefde zijn nu zelfs twee sluizen. Na een uur werden wij gesluisd en eenmaal op de IJssel legden wij aan in de eerste haven van Zutphen. Om de broer van Elsbeth, Kees, die in de buurt woont op te zoeken. Uiteraard fietsten wij ook maar het centrum van Zutphen. Via een industrieterrein met één opvallende winkel, Eijerkamp. Elsbeth kijkt graag naar woonprogramma’s van VT-wonen en Kopen zonder Kijken, waar deze winkel steevast in voorkomt. Nu konden wij deze enorme woonwinkel zelf eens bekijken. Zoveel toonzalen, het duizelt je. Er is zoveel te zien en zoveel van hetzelfde met een stevige prijs, kiezen lijkt ons niet gemakkelijk. Wij hadden niets nodig natuurlijk, maar er liepen veel echtparen rond op zoek naar iets waar zij zelf niet opgekomen waren! De oude Eijerkamp had postduiven en won er vele wedstrijden mee. Als je vroeger voor meer dan 10.000 gulden kocht in de winkel kreeg je een eitje van één van zijn ‘winners’!
GENDRINGEN
Na een bezoek aan een oudtante van Elsbeth in Doesburg gingen wij de Oude IJssel op. Een 80 km lang riviertje dat ontspringt in Duitsland, bij Megchelen ons land instroomt en na 30 km in de IJssel eindigt bij Doesburg. Tot Doetinchem is er beroepsvaart. Daarna komen enkele lage bruggen. Wij moesten de tent naar achteren en de ramen omlaag klappen en legden aan in Ulft vlakbij de stuw. Verder kan je niet varen. De volgende dag gingen wij op de fiets naar Gendringen, vlakbij de Duitse grens. De reden dat wij zo diep de Achterhoek intrekken is dat de grootvader van Elsbeth daar veearts is geweest en haar moeder daar geboren en getogen is. Zij kwamen destijds in het kleine dorp wonen tegelijk met een nieuwe huisarts, notaris en burgemeester en hadden daar volgens Elsbeth´s moeder een fantastische tijd. Later werden veel familievakanties in Gendringen doorgebracht. In het dorp spraken wij op de markt ouderen aan. Enkelen wisten zich het huis van de voormalig dierenarts te herinneren en voegden er aan toe om ook op de begraafplaats te kijken op de weg naar Wieken. In het rietgedekte en thans fraai opgeknapte huis waar zij toen eens woonden hebben wij aangebeld en mochten binnen een kijkje nemen. We vonden tot onze verrassing ook het graf. Op onze weg door Gendringen hadden wij de bijzondere bloemenzaak van Bart Bressers ontdekt. Daar kochten wij enkele bloemen van het seizoen, dahlia’s, die wij op het graf gelegd hebben. Het was voor Elsbeth een onverwacht ontroerende dag bij het graf te staan van haar grootmoeder, Geertruida Elisabeth. Zij is precies zo vernoemd. Na het overlijden van haar grootvader heeft haar grootmoeder Gendringen verlaten en heeft 14 jaar lang bij haar enige dochter en haar gezin gewoond. Elsbeth heeft als oudste kleinkind met haar grootmoeder een innige band opgebouwd vanaf haar vijfde tot haar achttiende jaar, toen overleed zij. Een maand na haar overlijden heb ik Elsbeth voor het eerst ontmoet.
LAAG KEPPEL
Op de Oude IJssel zijn een aantal mogelijkheden om aan
te leggen. Je ligt daar rustig in een prachtige natuur en er zijn veel
fietspaden. Zo ook in Laag Keppel. Een zeer bosrijk gebied en wie kent niet,
het in Nederland wereldberoemde hotel ‘De Gouden Karper’ even verderop in
Hummelo? Heleen kwam voor een dagje langs en de volgende dag Noor met Fiep. We picknickten
aan de overkant van de Oude IJssel en Fiep
mocht meehelpen bloemen plukken in de wilde pluktuin. Er liepen ook kippen rond
maar eieren rapen, wat mocht van de eigenaresse van de pluktuin, lukte niet. Zij
bleven op hun eieren zitten. Het was ook te mooi najaarsweer en de hennen hadden
kennelijk een nieuwe lente in hun kop.
ANNA MARE
Voor het eerst hebben wij 10 jaar geleden de ANNA MARE
en haar bemanning ontmoet in Schwerin , in Meckelenburg-Vorpommern. Daarna in Nederland en later in Briare met of zonder
boot . En nu, op de IJssel boven Arnhem haalden
wij een boot in. Een stip in de verte werd steeds groter, totdat wij ontdekten
dat het de ANNA MARE was. Hun fenders waren keurig opgeborgen, de onze
bungelden langs onze boot . Zo herkenden wij elkaar. Zij waren op weg naar Wageningen en dat was ook ons plan deze dag! Het werd die
avond een genoeglijk weerzien in de jachthaven daar. We delen het vaarplezier
met varen door Europa.
WIJK BIJ DUURSTEDE
We zijn er ooit één keer geweest, daar kwamen wij
later achter en legden nu op een woensdag aan in de gemeentehaven, vlakbij het
centrum. Een verrassend leuk stadje en in de haven is het een drukte van
belang. Het komende weekend is er een Historische Schepenbijeenkomst, van met name oude sleepboten
Een negentigtal boten van het historisch erfgoed wordt verwacht. Ze druppelden langzaam binnen en wij lagen op de beste
plaats, de meldsteiger. Wij werden een beetje de haven uitgekeken! Niet voordat
wij alles goed bezocht hebben zijn wij vertrokken. Zo fietsten wij rond het oude
kasteel. Dáár herinnerden wij ons eerder in dit oude stadje te zijn geweest, in onze
studententijd. Op een feest, in Middeleeuwse kledij. We hadden weinig geld en
Elsbeth maakte van twee jute zakken onze kledij voor die avond. Als enigen
liepen wij als bedelaars rond tussen edelen, prinsen en prinsessen in (gehuurde)
pakken. Dat is alweer een 50 jaar geleden!
